“Budim se u šumi nadomak Srebrenice, okružen četničkom artiljerijom koja neprestano vrši napade na kolonu ljudi koji pokušavaju da se probiju ka slobodnoj teritoriji. Osvrćem se oko sebe, ne vidim nikog. Pokušavam da skupim snagu i da se potražim bilo koga s kim ću nastaviti put spasa. Bezuspješno lutajući šumskim stazama, nailazim na psa tzv. vučijaka, i sav isprestravljen očekujem da će me isti napasti, međutim dešava se nešto suprotno. Nakon što smo razmijenili poglede, pas se udaljava tiho od mene, otkrivajući u daljini svu tragediju ljudskog istrebljenja.
