Stara džamija u Rapatnici: Obavljena prva faza radova

U džematu Rapatnica Medžlisa Islamske zajednice Srebrenik već skoro dva mjeseca traju intenzivni radovi na sanaciji i restauraciji stare džamije koja je na brdu iznad Srebrenika izgrađena prije skoro 200 godina.  

Obložena munara

Na osnovu idejnog projekta srebreničkog arhitekte Samida Selimovića, ojačani su temelji jedne od najstarijih džamija u ovom kraju i postavljeni metalni prstenovi na vanjske zidove, čime je otklonjena opasnost od njenog urušavanja.

Prema riječima mjesnog imama Jasmina ef. Oštrakovića, u protekla dva mjeseca zamijenjen je i dotrajali krov, uklonjen malter s vanjskih i unutrašnjih zidova te aluminijskim limom obložena drvena munara. U narednom periodu predstoji malterisanje unutrašnjih i vanjskih zidova i postavljanje odgovarajuće fasade te ugradnja prozora i unutrašnje uređenje vjerskog objekta. Planirano je da preostali radovi budu završeni u naredna tri do četiri mjeseca, tako da bi najkasnije do kraja ove godine staroj rapatničkoj džamiji mogao biti vraćen njen nekadašnji sjaj.

– Prilikom izvođenja radova posebno se vodi računa o očuvanju autentičnog izgleda vjerskog objekta koji već skoro dva stoljeća prkosi zubu vremena i svjedoči o tradicionalnoj bosanskoj arhitekturi. Temeljitom rekonstrukcijom spriječit ćemo njeno urušavanje i sačuvati je za neka buduća pokoljenja - naglašava Oštraković.

Vrijednost kompletnog projekta temeljite sanacije, uključujući i dobrovoljni rad vrijednih džematlija, procjenjuje se na oko 22.000 maraka.

 Nišani i mesdžid

Da je džamija u Rapatnici izgrađena početkom 19. stoljeća svjedoče i nišani koji su, sudeći prema natpisma na ovim nadgrobnim spomenicima, stari više od 200 godina, ali i mesdžid koji je bio u starom mezarju iznad džamije, u kojem su se obavljali obredi dok je Rapatnica bila u sastavu džemata Donji Moranjci.

 Renovirana 1936. i 1963. godine

Prema usmenoj predaji, izgradnja džamije u Rapatnici počela je 1830 godine, a svečano je otvorena dvije godine kasnije. Građena je u bosanskom stilu s prozorima na kojima su bili demiri i munarom visokom 28 metara koja ima osnovu na tavanu objekta. U njenoj unutrašnjosti pažnju plijene mihrab ozidan od sitne cigle ukrašen raznim bojama, mimber od fino rezbarenog drveta, stubovi s ugrađenim ornamentima i ograda mahfila od drveta ukrašena rezbarijom, čiju je ljepotu djelimično narušio zub vremena. Renovirana je dva puta i to 1936. i 1963. godine.