Među osumnjičenima se navodi i Milan Mandarić, bivši vlasnik Fudbalskog kluba Olimpija, a prema saznanjima N1, firma V3, koju vodi Miroslav Vidaković, koja je u protekle dvije godine izvodila razne građevinske radove za pojedine budžetske korisnike, također je pod istragom. U istrazi je navodno i poznata kompanija Aktiva Čiščenje, koju vodi jedan od najbogatijih Slovenaca.
Prema saznanjima N1, inspektori u Sloveniji istražuju nekoliko slovenačkih kompanija kojima su firme iz Bosne i Hercegovine navodno ispostavljale račune za fiktivna istraživanja tržišta i fiktivne isporuke. Nakon plaćanja fiktivnih računa, ovaj novac je trebao biti vraćen u Sloveniju u gotovini, također uz pomoć dugoročnih podizanja na slovenačkim bankomatima sa bosanskohercegovačkih bankovnih kartica.
Iz Opće uprave policije saopćeno je da su krivična djela koja istražuju nanijela štetu za nekoliko kompanija širom Slovenije. Za krivična djela osumnjičeno je 36 lica, dok se trenutno istražne radnje odnose na čak 42 fizička lica i 36 pravnih lica.
Među osumnjičenima je i Milan Mandarić , bivši vlasnik Fudbalskog kluba Olimpija, koji je vodio nekoliko projekata izgradnje nekretnina u Sloveniji. Mandarić očigledno nije bio u Sloveniji u jutarnjim satima kada su pretresi počeli, a kako je za N1 rekao u popodnevnim satima, “tek se vratio iz Beograda”. On je rekao da policajci danas nisu bili kod njega i odlučno je negirao da je učestvovao u pranju novca.
No, iz Fudbalskog kluba Olimpija su potvrdili da su ih posjetili inspektori NPU-a i “po drugi put pregledali poslovanje bivšeg predsjednika Mandarića i njegovog tima za 2019. godinu”.
Kako se prao novac u BiH?
Furs je u svojoj poruci napisao i konkretne primjere šema “poreske optimizacije”, koje predstavljaju nezakonito izbjegavanje poreza, kako od strane kompanija, tako i pojedinaca.
Kao prvi primjer naveo je kompaniju koju pojedinac osniva u BiH i ima sredstva za pružanje usluga. Kompanija zapravo pruža usluge, ali uglavnom u Sloveniji. U praksi se ponaša kao da je slovenačka, ali razlika je u tome što se prihodi prebacuju na platni račun firme u Bosni i Hercegovini. „Za takve slučajeve zakonodavstvo, uzimajući u obzir konkretne objektivne okolnosti, takvo pravno lice smatra rezidentom Republike Slovenije, što znači da ima iste obaveze kao i slovenačko pravno lice i da je dužno plaćati porez u u skladu sa slovenačkim zakonodavstvom“, jasan je bio Furs.
Drugi primjer je pojedinac koji također osniva kompaniju u Bosni i Hercegovini, koja predstavlja fiktivnu kompaniju. Sarađuje sa slovenačkom kompanijom i izdaje račune za svoje usluge. Slovenačka kompanija plaća račun i uključuje ga u svoje troškove. “Međutim, s obzirom da usluge nisu stvarno pružene, fakture su fiktivne, te slovenačko pravno lice nema pravo da ove troškove ubraja u porezno priznate troškove i nalaže mu se plaćanje odgovarajućeg poreza”, pojašnjavaju iz finansijske uprave.
Bosna i Hercegovina je u ovom slučaju zbog povoljnijih poreskih stopa bila idealan kanal za poreske utaje.
